dinsdag 19 juli 2011

Kriebels

Kriebelbuiken.

Het leek ons de perfecte naam voor een blog over ons avontuur. Want zo voelt het; als een groot avontuur. Wat ontstaan is uit een groot persoonlijk drama is nu iets geworden van grote waarde. Als we denken aan wat ons nog te wachten staat, of het nou positief zal zijn of negatief, kriebelen doet het in onze buiken. En hopelijk zal ik, over niet al te lange tijd ook échte kriebels voelen. Dat zou betekenen dat we op de goede weg zijn een diepgekoesterde wens te vervullen: een kindje voor Ka en haar man.

Ik ben E. K. is de zus van mijn man en de liefste vriendin die ik me maar kan wensen. Een paar jaar geleden werd K. ziek en verloor ze daardoor haar baarmoeder. Dit terwijl zij en haar man J. zo graag een kindje wilden krijgen samen.

Al snel bleek dat draagmoederschap de enige manier zou zijn om samen een kind te krijgen dat ook genetisch helemaal hun eigen kind zou zijn. Toen K. en J. dit vertelden voelde ik meteen dat ik dit zou willen doen voor ze. Ik wilde zelf echter ook erg graag een kind met mijn man (B.) en een voltooid gezin is één van de voorwaarden waaraan je moet voldoen om draagmoeder te mogen zijn (bij hoogtechnologisch draagmoederschap). En zou ik het kunnen? Om dat te weten moest ik eerst meegemaakt hebben wat een zwangerschap met me zou doen. Onze wens ging snel in vervulling. Ik was binnen de kortste keren zwanger en was dolgelukkig. Mijn zwangerschap verliep geweldig. Ik heb ervan genoten. Toen (inmiddels twee jaar na dat eerste gesprek over draagmoederschap) ons kind er was en ons gezin dus compleet was, hebben B. en ik aan K. en J. verteld dat ik hun kindje wil gaan dragen. Dit was het begin van ons avontuur. Een avontuur dat ons nóg dichter bij elkaar heeft gebracht.

Na een traject van medische en psychologische onderzoeken kregen we van het VUmc (het enige ziekenhuis in Nederland dat zich met hoogtechnologisch draagmoederschap bezighoudt) groen licht en in oktober wordt, als alles goedgaat, een eerste embryo in mijn baarmoeder gebracht. Dit zal in Utrecht plaatsvinden, omdat de embryo's daar nu in de vriezer wonen.

Dit blog is voor al die lieve mensen die nu al zoveel interesse tonen in ons avontuur. We houden jullie graag op de hoogte!

E.

8 opmerkingen:

  1. Súperspannend joh, en heel erg bijzonder.. Ik ga zéker meelezen! :*

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve stiefmoeder en tante.
    ik vind het erg bijzonder dat dit gaat gebeuren!
    ik vind het zelf ook heel spannend.
    hopelijk gaat het allemaal lukken!

    dikke kus .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey lieve Es,
    Geweldig dat jullie dit doen voor Ka en J. Zoooo spannend.
    Groetjes Ellen XX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bedankt voor de lieve reacties!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel bijzonder, ook dat ik via deze weg een beetje mee kan gluren!

    Ik wens jullie heel veel succes met het hele traject!

    Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve E.
    Je weet dat ik eerst een beetje schrok toen je vertelde over je besluit om draagmoeder voor K en J. te worden.Ik zag denkbeeldige beren op de weg, mijn E. die nog geen afstand kon doen van jonge cavia's,poesen,muisen en kikkers,moet die een kind afstaan dat ze negen maanden in haar buik heeft gedragen? Maar toen jij uitlegde hoe goed je erover had nagedacht en hoe graag je het voor K. en J. wilt doen, bedacht ik mij dat jij inmiddels allang dat kleine impulsieve meisje niet meer bent maar een volwassen vrouw met een enorm groot hart.
    E. ik vindt het mooi dat je zo iets liefdevols voor je dierbaren wilt doen en ik wens jou ,B. ,K. en J.een voorspoedige zwangerschap toe met als resultaat een prachtig nichtje of neefje , dochter of zoon. A.uit G.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo bijzonder Es... zit met tranen in mijn ogen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bijzonder om dit te mogen volgen! Ik duim mee dat het allemaal snel raak zal zijn en heel voorspoedig verloopt allemaal.

    Kirsten

    BeantwoordenVerwijderen