Vruchtbaar jaartje?

En toen was het ineens 2012! Het jaar waarin het allemaal moet gaan gebeuren.

Na de teleurstelling van vorige maand hebben we onszelf weer herpakt. Eerst even een gedwongen rustmaand, omdat het lab van het ziekenhuis gesloten was tijdens de feestdagen. In eerste instantie baalde ik ervan, maar al snel merkte ik dat het wel even prettig was. De eerste poging was toch heel intensief geweest; alles was nieuw, de terugplaatsing zelf, de spanning, maar ook de teleurstelling. Deze rustmaand heeft mij en ons de tijd gegeven om ons voor te bereiden op de volgende poging. Om er weer net zoveel geloof en zin in te krijgen als bij de vorige poging.

De jaarwisseling hebben B. en ik gevierd met K. en J., samen met een groep lieve mensen. Het was warm, mooi en het was fijn om te merken hoe iedereen meeleeft. Om twaalf uur zoveel gelukswensen. Dat móet wel helpen! Leuke bijkomstigheid van de sluiting van onze rustmaand was dat ik gewoon mee kon proosten met de bubbels. Elk nadeel heb se voordeel!

Zoals ik tijdens het nieuwjaarsfeestje al opmerkte; iedereen in mijn omgeving houdt zich momenteel met mijn cyclus bezig. Nou mensen, als het goed is is het komend weekend weer raak. Laat jullie duimen maar vast beginnen met de warming up!