Rollercoaster

Voor ik begin met schrijven lees ik "dé blog der bloggen" van E. nogmaals door. Kippenvel krijg ik ervan. Wat een rollercoaster zijn we maandag met zn vieren doorgegaan, twee uitersten, en dat in een paar uur tijd. Bij het eerste telefoontje van J. stond ik met mijn jas aan, nog thuis, gehaast om op tijd op mijn werk te komen. In tranen stapte ik de auto in en voelde me vreselijk. Bij J's tweede telefoontje liep ik tijdens een vergadering de kamer uit en liep al ijsberend over de gang. Ik wilde wel gillen, ter plekke een flauwte krijgen of iets anders dramatisch doen, maar in plaats daarvan was ik vooral confuus. Heb wel duizend keer "he he? ja hoor!" of iets dergelijks geroepen. Daarna gelijk E. gebeld en kon toen ook niet goed de juiste woorden vinden. Het was duidelijk teveel om te verwerken in zo'n korte tijd. Na deze gouden telefoontjes ben ik 'gewoon' mijn vergadering weer in gegaan en heb nog zo'n twee uur verder zitten praten. Hoe is het mogelijk??
Nadat ik klaar was heb ik mijn spullen gepakt en ben naar mijn auto gelopen om naar huis te gaan. Ik startte de motor, reed door de slagboom en..... barstte in een keihard onbedaarlijk snikken uit. Kon niet meer stoppen. Met lange gierende uithalen, echt uit mijn ténen! Pfff, was dat even opgekropt door de gebeurtenissen die dag....
Thuisgekomen hebben J. en ik elkaar héél stevig vastgehouden en 100.000 mooie gevoelens gedeeld. 's Avonds zijn we naar E. en B. gereden en dat was zo Goed! We móesten elkaar gewoon zien, hebben samen naar de positieve zwangerschapstest gekeken als naar ontdekt leven op Mars én een fles champagne opengetrokken! Tja, E. niet natuurlijk, die ging aan een overheerlijk frisje ;-). Ik ben zó trots op E, kon gewoon mijn ogen niet van haar afhouden! Ik heb haar al laten weten dat als ik haar op haar nek ga zitten, ze me dat rustig kan laten weten. Maar, zo antwoordde ze terug, ze dacht niet dat ze daar snel last van zou krijgen, tenzij ik het te letterlijk neem.
Ik weet, het is nog pril, het blijft hartstikke spannend, maar jeetje, wat voelt dit als puur geluk! De komende tijd ben ik af en toe even hoog boven op die roze wolk te vinden hoor....