Goed gesprek

Vorige week had ik een bijzondere ontmoeting met een "lotgenoot". Een lotgenoot, M, met net zoveel geluk als ik. Onze verhalen bijna identiek; allebei jong met een druk en leuk bestaan, een gelukkige relatie en een kinderwens. Kampend met wat vage klachten waar we onvoldoende aandacht aan besteedden. Allebei geconfronteerd worden met de diagnose baarmoederhalskanker en de verpletterende boodschap te horen krijgen dat je baarmoeder verwijderd moet worden. En er dus een dikke streep komt te staan door zwanger worden.
Ook zij heeft een engel van een schoonzus, een fantastische vrouw, die met de steun van haar man, het besluit nam draagmoeder te willen zijn van het kindje van haar schoonzus en zwager. Net zoals bij ons....

Ik ontmoette haar ruim twee jaar geleden op de website van Freya en we hadden een paar keer mailcontact. Ze bleek mij bij in de buurt te wonen en bood aan haar ervaringen met mij te delen. Ik heb een tijdje terug contact met haar opgenomen en ze reageerde gelijk enthousiast. Zo leuk. Het was een schot in de roos. De herkenning in haar verhaal vond ik fijn en bemoedigend, bijzonder dat we zoveel gemeen bleken te hebben.
Ik vroeg haar het hemd van het lijf, het voelde al snel vertrouwd. Behalve de herkenning heb ik ook veel aan haar verhaal gehad over juist de voor mij nog onbekende terreinen, zoals E's bevalling en de periode daarna.
Misschien dat M. een tikkie nuchterder is dan ik, maar de manier waarop ze vertelde over hoe zij dat met z'n vieren gedaan hebben, zorgde voor ruimte in mijn hoofd. Ruimte in plaats voor de wat sentimentele gedachten die af en toe nog in mijn hoofd ronddwaalden. En maakten dat ik nog een paar dagen ervoor een giga huilbui had gehad omdat ik mezelf heel zielig vond dat ik de bevalling niet nog een keer zelf zou kunnen doen. Het gesprek dat ik met haar had ijlde nog enkele dagen na en maakte dat ik meer en meer het gevoel kreeg die sentimentele gevoelens los te laten en een volgende fase in te gaan. En me stabiel te voelen bij het feit dat "het is zoals het is". Punt. En dat dat iets heel moois is, want J. en ik krijgen op een super bijzondere manier een baby!
Het loslaten maakt dat ik met 'aangepaste' ogen naar zo'n uniek moment als de bevalling kan kijken en E. haar wensen en ideeën met overtuiging en liefde omarm.

M, ontzettend bedankt voor je open, nuchtere en verhelderende verhaal, wat hebben jullie dat met z'n vieren mooi gedaan. Ik hoop oprecht dat we elkaar vaker zullen ontmoeten. Ik heb er heel veel aan gehad en vond het heel gezellig.